some new gazals of Vaibhav Joshi.

रोज एका भाकरीचा प्रश्न आहे ;/
दु:ख हे हा नेहमीचा प्रश्न आहे ;/
बैसल्या जागीच चिंताग्रस्त सारे /
हा खरोखर काळजीचा प्रश्न आहे ;/
पायरी पाहून डोके टेकवावे /
आपुल्याही पायरीचा प्रश्न आहे ;/
काय केल्याने कळीचे फूल झाले ./
जाऊ द्याना  तो कळीचा प्रश्न आहे ;/


----------------------------------------
पुन्हा घेतली मी भरारी वगेरे/
पुन्हा सज्ज झाले शिकारी वगेरे /
खरा प्रश्न मी टाकलेलाच नाही/
तुझा मात्र चेहरा विचारी वगेरे 
बिचारच तो हा भिकारी निघाला 
मला वाटले कि पुढारी वगेरे.
अतीही सुगंधी नसावीत नाती 
पुन्हा येत जाते शिसारी वगेरे 
------------------------------------------
वैभव जोशी .


जगण्याच्या प्रत्येक कंगो-याचे  विवेचन किती सुंदर रीतीने केले आहे. 

Mila Kunis, a charming new face.

I am at Abhinav Karkare's room. He is a french scholar and a struggler in the the field of translation studies.
I have been to International book Centre, Deccan where i met him.
On his P.C. i got this pic which is so inticing one.
As a student of Aesthetics i was searching the true explanation of this beautiful face only to find that " Her beauty defies (denies) explanation."
The way the flower  delicately and appropriately put up on the peak of her hairs, is so charming..
Elle est tres belle .

दीपावलीच्या सर्वांना अंत:करणपूर्वक शुभकामना.

.

महाराष्ट्राचे महान संत व कैवल्य साम्राज्य चक्रवर्ती असनारे आळंदीनिवासी माउली

आपल्या भावार्थदीपिकेत म्हणतात…

अहो दीपकळिक धाकुटी /बहु तेजाते प्रकटी/

सद्बुध्दी हे थेकुटी/ म्हणो नये.//

सद्विवेकाचा दीप व त्याची दीपकळीका जरी धाकुटी म्हणजे लहान असेल तरीही बहुतेजाचं प्रकटीकरण करणारी असते.

त्याप्रमाणे सद्बुध्दी मानसाचं जीवन प्रकाशीत करते.  माऊलींना दिवाळी या सणाचा असा गर्भितार्थ तर सांगायचा नाही ना?

 माउली पुढे म्हणतात. 

मी अविवेकाची काजळी/फेडोनी विवेकदीप ऊजळी/

ते योगीया पाहे दिवाळी /निरंतर//

विवेकाची काजळी काढून विवेकदीप उजळला कि मग निरंतर दिवाळी साजरी करता येते.

Gazal has Lost its sonorous voice. Jagjit Singh

Our Favourite Gazal Singer Jagjit Singh is no more,
he was the man of utter dexteriy in the rendering of Uru Gazal . the credit of liberating gazal from the shackles of complex urdu and the elitist taste undoubtedly goes to him.
Let us pay homage to this miracle of music..
Tumko Dekha To ye Khayal Aya.
Jindagi Dhoop tum ghana saya.

ham jise gunguna nahi sakte
Waqt ne aisa geet kyun gaya..

अमोल आगासे कडून साभार…

अशा कार्तिकी गा-यात तुझ्या आठवांची ऊब.

डोळ्यापुढचं हटंना तुझं कोजागिरी रूप.

वारा करीतो लगट तुझ्या रेशमी केसांशी.

माझा अवखळ श्वास खेळे तुझ्याच श्वासांशी.

भाव मखमली सारे दोन्ही डोळ्यात साचले.

आले समजून सारे डोळे डोळ्यांनी वाचले.

चंद्र सांडला पडला गो-यागो-या गालावर.

माझ्या ओठांची नजर तुझ्या काळ्या तिळावर.      

तुझ्या ओठात अमृत सांग कसे ग सांडले.

ओढ खट्याळ ही अशी ओठ ओठांस भांडले.

माझ्या श्वासात गुंतले घट्ट मिठीतले क्षण..

होते बेभान अवेळी माझे मोरपंखी मन.

भेटीसाठी आसुसले माझे बळकट बाहू

सखे तुझ्या विरहात कसा एकटाच राहू ..

माझा ख-या अर्थानं कवीमित्र असलेला अमोल आगासेनी लिहिलेली ही अप्रतिम कविता. मला प्रथम दर्शनीच ही कविता इतकी आवडली कि मला त्याचा हेवा वाटला. विरहाचे क्षण इतके हळवे ,कातर व जीवाची घालमेल करणारे असतात हे ही कविता वाचून समजते..

कालपरवा तो ज्या शेवगावच्य़ा (नगरजवळील)महाविद्यालयात इंग्रजी साहित्य शिकवतो तिथे विद्यार्थ्यांशी गप्पा मारण्य़ाचा योग आला होता. तेव्हा समजलं की आपल्याकडे धडपडनारी तरूणाई आहे व कवितेच.व्रत घेवून जगणारे अमोलसारखे मित्रही आहेत.

कदाचित Pre-Rhaphallite गटात मोडनारी ही कविता कालिदसाच्या चिरंतन अशा मेघदूताची आठवण नक्कीच करून देईल अशी अपेक्षा आहे..

नकोच आता.........

नकोच आता.........
परतून येणे तुझ्याच गावा नकोच आता
वाजवने दु:खाचा पावा नकोच आता//

कळवळलेला प्राण जाहला व्याकुळ राणी
झालर त्याला तव स्नेहाची नकोच आता//

बोलून घेवू स्पष्ट मोकळे मनातलेही
खोटे खोटे हसने अवचित नकोच आता//

वाट पाहिली तुझ्या विखारी संदेशांची
जीव लावने पुन्हा एकदा नकोच आता.//

तुझ्यानि माझ्या वाटेवरती चंद्र पहुडला
तुला तयाची द्रुष्ट लागने नकोच आता.//

तुझ्या मनाच्य़ा कड्याकपारी कोण राहते
छ्डा लावने त्वरीत तयाचा नकोच आता/./

संचित ठेवू जपून आपले प्रेमभराने
पुनरुक्तिचा दोष लागने नकोच आता..


जीवाची घालमेल होत असतानाचा काळ खराच जीवाला हुरहुर लावनारा आहे.
यशप्राप्तिपूर्वीची हि अगतिकता कधीही नष्ट होवू नये असेच वाटते.

Shrikant Susar Passed the Set exam

It is indeed a good news that Shrikant Passed the Set exam.  He is the only student who could pass from all over Maharashtra. Very best wishes for him, I have observed in him two very precious things, which led him to success.The first is Patience and next is the strong determination.He was ready to fight for the next attempt as well. Interestingly before one day of Result we discussed about the strategies for the upcoming Net exam 11.

Now it is added responsibility  and a Ray of Hope  for rest of us.


 Very best of Luck Shrikant.....May God Bless u.

कठिणच दिसते/

इथून पुढचे सगळे आता कठिणच दिसते/
भिरभिरणारे मन आवरणे कठिणच दिसते //


जगण्याच्या या वाटेवरती थकलो चालून /
उनाड रस्ते संपवनेही कठिणच दिसते //


स्वर आळवले,रुतु मावळले आणि उसासे.
श्वासांना त्या मंतरणेही कठिणच दिसते..


कलू लागला चंद्र जरासा तुझ्या दिशेने /
तुझ्या मिठीची कूस बदलने कठिणच दिसते//


आम्रमंजीरी डवरून गेल्या चैत्रपहाटी
मिलनोत्सुक अधरांना छळणे कठिणच दिसते.


सगळे भेटून गेले पण तू आलीच नाहीस
तुझ्या मनाची दिशा बदलणॆ कठिणच दिसते.


भुरभुरणा-या तव केसांचे विश्लेषण करता.
गज-याचे त्या अवचित फ़ुलने कठिणच दिसते /


फार पाहिली तडजोडीची भाषा बोलून .
आपले राणी आता जमने कठिणच दिसते.

This Gazal has been written under the pathetic circumstances when i left Vidyarthi Sahayk Samiti.
As Mathew Arnold , in his masterpiece ''DoverBeach.argued that the world had lost its certitude,loyalties,and honesty. HE is asking his beloved to be true with him. Arnold Says;

'' Ah, love, let us be true
To one another! for the world, which seems
To lie before us like a land of dreams,
So various, so beautiful, so new,
Hath really neither joy, nor love, nor light,
Nor certitude, nor peace, nor help for pain;
And we are here as on a darkling plain
Swept with confused alarms of struggle and flight,
Where ignorant armies clash by night. 

We can perceive the echos of this poem in my Gazal.

The rain of immortality

i am in the class waiting for prof.Abhynkar sir,who teaches us French.In first photo u can see my French friends :Avinash Bhatt and Gajendra Pardhe. and its Class room complex of Commerce Dept. of  Pune University.
i suddenly recalled by Suresh Bhat's Gazal and wrote it immidiately on the board.
actually we were ruminating on the examinations and the preperations of the same.Probably i am planning to write my blog in french.Let us See...
We are quite enjoying the venture.
Au revoir.........

French recitation Competetion in Ranade Institute.

I have just participated in the annual function of French Recitation Competetion organised by Ranade Institute,which is the dept of PuneUniversity for Foreign Languages.
"Au Claire de la lune
Mon ami Pierrot
prete moi ta porte
pour ecrir mot.":
It was an annonymous poem,perhaps a folksong.
There was a performance of French Drama in which i have played a role of colligiate boy namely Rene.our group done well.Now we are having Prof .Ravindra Abhyankar as French Teacher.he is a scholar of Language and more importantly knows the student psychology.
Let us seee..
काल समितीमध्ये माजी विद्यार्थी मेळावा झाला.
अंकुर मध्ये माझी गजल प्रकाशित झाली..
सध्यातरी बरा आहे.

व्हॅलेंटाईन डे विशेष ,

धुंद त्या प्रत्येक क्षणीचा भाव शोधत राहीलो /
मी तिची कातर स्वरांनी साद मागत राहीलो //

मज कळेना ही अशी चैतन्यवेली लुप्त का ?
पण नव्याने उमलना-या पालवीवर भाळलो //

पालवी नवी फ़ुटत असताना मला ती बोलली /
बोलली नाही मला ती बोलताना भासली //

ती नजाकत ती सुरावट का मला भावून गेली /
मी तिला कोमल फ़ुलांनी गंधाळताना भासलो /

स्पष्ट सांगून टाकल्या मी कहाण्या माझ्या व्यथांच्या /
अन तिच्या कोमल अशा त्या लोचनांतून तरळलो/

मेघदूताला तरीही ठेवलेले सोबतीला /
त्या खुळ्या यक्षासवे आयुष्य मोजत राहीलो //

i am very much happy to tell my all blogreaders that Daily Sakal has recently published my Gazal on the special occasion of Valentine Day 14 Feb 2011 in uth tube suppliment..The gazal was already published by me on this blog entitled Sanj Diwani.
the obove gazal is my tribute to this auspicious day.
Happy Valentines Day

माझी पहिली उर्दु गझल.

मयकशी आंखोंसे छलकता रहा रातभर प्यार यूं ही.
 अधुरा बेकरारसा तडपता रहा रातभर यूं ही.

वो आखोमे निंदको समाए हुए ,मै उनको आखोंमे,
इक झिलमिलाती हुई नजरको तरसता रहा रातभर यूं ही.

लफ़्ज खामोश थे बोलती रही वो कमसीम नजर,
उनकी करवटोंको बदलनेकी राह तकता रहा रातभर यूं ही.

डोळे दीपवून टाकणा-या यावनी सौंदर्याच्या मस्तानी अदांमधून अंत:प्रेरणेने आलेल्या काही ओळी.
अगदी हाताशी आलेल्या चंद्र्कोरीला जवळ घेवू न शकलेल्या व हवाहवा वाटणा-या त्या धुंद रात्रीच्या प्रवासाला विसरणे कसे शक्य होईल.

चुकलेले कोकरू.

दोष कुणाचा ,तूच पहा, नकळत झाल्या चुका :
वाट शोध शोधली :शेवटी थकून बसलो मुका .ऐल कळेना ,पैल दिसेना :बघ ,सापडलो इथे
गहन घोर तिमिरात एकला बन –ओसाडीमधे .

कुणीच नाही काय नेणत्या पतिताला आसरा ?
कुठेच नाही दिसत ,अरेरे बुड्त्याला कासरा
घरट्याखाली पडले इवले बीनपंखी पाखरू/
हुरहुर बघते कळपामधले चुकलेले कोकरू /


तळमळलो ,व्याकुळलो ,आणिक सभोवार देखिले;
हाक घातली पुन्हा पुन्हा पण पडसादच ऐकले .
जिवास होता तुझा भरवसा :फ़ोल ठरविलास ना
उमेद खचली आणि तनूची निमालीच चेतना.


मायमाउली, नकोस हयगय गरिबाविषयी करूं
चुकलो असलो तरी शेवटी तुझेच मी लेकरू.
                                                   ना घ. देशपांडे.


Yesterday i have purchased a book of poetry in marathi namely ’शीळ’ by noted marathi poet N.G.Deshpande.The lighter vein of the book deals manely with love.
The above poem deals with persuading vein to ask for excuse..
The very touchy atmaosphere shocks the readers.
i hope all the blog readers will enjoy it

मानस माझे

मानस माझे दाटून तेंव्हा आले होते /

अंत:करणी ओथंबून दव आले होते//

जिला ठेविले जपून सुगंधी अत्तरदाणीत/
कसे हे तीक्ष्ण फ़ुलांनी केले होते//

 चुका नेहमी होती, जाती ठेवून जखमा /
जखमांनाही आता कसे कळवळले होते//


मी केलेला गुन्हाच नव्हता रडण्यापडण्याजोगा/
गोंधळ करूनी तूच तयाला मोठे केले होते//

फ़ार वाटले होते तिजला फ़ुटेल पाझर आता/
उत्तर नकी होता माझे गणितंच चुकले होते//

समोरच्याने जरीही आता समज दाविली थोडी/
हातामधूनी निसटंत जगणे कधीच गेले होते//

सगळे साले स्वार्थासाठी लचके तोडून गेले /
स्वच्छ भावनांशी जणु त्यांनी सुतक पाळले होते//

हा एकाकी होऊन गेला प्रशांतेने सागर ./
तरंग उठला एक तरीही गलबलल्यागत होते//