कठिणच दिसते/

इथून पुढचे सगळे आता कठिणच दिसते/
भिरभिरणारे मन आवरणे कठिणच दिसते //


जगण्याच्या या वाटेवरती थकलो चालून /
उनाड रस्ते संपवनेही कठिणच दिसते //


स्वर आळवले,रुतु मावळले आणि उसासे.
श्वासांना त्या मंतरणेही कठिणच दिसते..


कलू लागला चंद्र जरासा तुझ्या दिशेने /
तुझ्या मिठीची कूस बदलने कठिणच दिसते//


आम्रमंजीरी डवरून गेल्या चैत्रपहाटी
मिलनोत्सुक अधरांना छळणे कठिणच दिसते.


सगळे भेटून गेले पण तू आलीच नाहीस
तुझ्या मनाची दिशा बदलणॆ कठिणच दिसते.


भुरभुरणा-या तव केसांचे विश्लेषण करता.
गज-याचे त्या अवचित फ़ुलने कठिणच दिसते /


फार पाहिली तडजोडीची भाषा बोलून .
आपले राणी आता जमने कठिणच दिसते.

This Gazal has been written under the pathetic circumstances when i left Vidyarthi Sahayk Samiti.
As Mathew Arnold , in his masterpiece ''DoverBeach.argued that the world had lost its certitude,loyalties,and honesty. HE is asking his beloved to be true with him. Arnold Says;

'' Ah, love, let us be true
To one another! for the world, which seems
To lie before us like a land of dreams,
So various, so beautiful, so new,
Hath really neither joy, nor love, nor light,
Nor certitude, nor peace, nor help for pain;
And we are here as on a darkling plain
Swept with confused alarms of struggle and flight,
Where ignorant armies clash by night. 

We can perceive the echos of this poem in my Gazal.