ज्ञानेश्वरीला ७२० वर्षे पूर्ण झाली

सर्वांना सांगण्यास आनंद होतो की,
आज संत ज्ञानेश्वर महाराजांच्या ग्रंथराज ज्ञानेश्वरीला ७२० वर्षे पूर्ण झाली.
आपणा सर्वाच्या कल्याणासाठी माऊली शांत रसात वर्षली आणि मराठी साहित्य़ाला परिपुष्ट केलं...

आर्ताचेनि ओरसे/गीतार्थग्रथनमिसे /
वर्षला शांतरसे /तो हा ग्रंथु ///
छप्पन मराठी बोलीभाषांचा वापर करून जनसामान्यांपर्यंत वेदांतातली गूढतम तत्वे पोचवली आणि ओवी या मराठी छंदाला नवा प्राण दिला.

म्हणूनी सद्भावाची आंजुळी/मिया ओवियाफ़ुले मोकळी/
अर्पिली आंघ्रियुगुळी /विश्वरूपाच्या/////


बरोबर ७२० वर्षांपूर्वी भाद्रपद वद्य षष्ठीला शके १२१२ साली हा ग्रंथ मूर्त झाला..
सर्वांनीच या गोष्टीचे साहित्यिक,सांस्कृतिक मूल्य जाणून ज्ञानेश्वरीचा आभ्यास करण्याचा संकल्प करु या...

PurushottamTrophy...'मास्तर तुमचच नाव लिवा'

Last week i happened to watch the fianal shortlisted 9 one act playsfor Purushottam Karandak in Bharat Natymandirl,Pune.My friend Vitthal kale ,who is maverick in this field was with me..The number of computer and internet related one act plays were big in number,as there names run thus.,,,,Page not found,Sign out,Farmwell, and so on..
The one act play 'page not found',which got first prize is the biting coment on present technically virtual generation.one of the character in this play says to his father  to come online so that they can extend their mutual discussion.the virtual reallity created by cyberpunky  world is so obsessive that he is totally unaware of his family and the pining sweetheart..by ignoring the real parential suggestions he get engrossed in the virtually created family,which he thinks,care for him.
The one Act play 'Naav(नाव)' which was based on the poem 'मास्तर तुमचच नाव लिवा' by noted poet Narayan Surve.I loved it most.the idea that one poem can  insire to write this wellwrought play...

Now a days im having the actual theatrical experience.at least of watching very minutely the  intricacies.

its good.....

माझी नवी गझल....

गोडगुलाबी थंडीमधली आठवण झाली/

स्पर्शुन गेल्या मंद हवेची आठवण झाली/

केस मोकळे ओले सोडून बसली होतीस /
थंडथंड त्या जलस्पर्शची आठवण झाली/

आज न्हाऊनी आली आसावी सकाळ सखये/
भुरभुरणा-या तव केसांची आठवण झाली/

माळून आली होतीस गजरा बकुळीचा तू/
मंतरलेल्या त्या श्वासांची आठवण झाली/

झाले भांडण बहुधा तेंव्हा पणतीचे तुळशीशी /
तुझ्या मखमली मंजुळ ध्वनीची आठवण झाली/

समोर तू येताना मी गलबलूनी गेलो /
विसरून गेल्या त्या पत्राची आठवण झाली/

तू काही अन मी काहीतरी बॊलत होतो/
नेमकेच राहून गेल्याची आठवण झाली/

All those striking mamories of a imaginary lover has been brought up for u....
enjoy  it...As i am the student of Kholeshwar College,Ambajogai,which was the starting point of my literary pilgrimage and where i got the sumptous stimulus of my Gazal.

चित्तरंजन भटांची गजल

कधी तुझा देह चंदनाचा, कधी तुझे ओठ केसराचे /
दिसुन जातात संधीकाळी कसे कसे रंग अंबराचे //


प्रवाळ प्रत्येक सोसण्याचा जपून मी ठेवला तळाशी /
उगीच का हे तयार झाले उरात बेट अत्तराचे //


तुझ्यानी माझ्या चुकामुकीचे कशास अ़क्षांश  शोधतो मी /
कधीतरी छेद जायचे का समांतराला समांतराचे ///

just some days ago  i was looking for some new gazals and i got it.
in the first appearance it seems quite obscure and hard to crack but its really delicious after uncovering .
the last line which is known as 'makta' in  urdu, is touchy.the gneral rule of mathematics has been applied by poet with  utter dexterity.
im now convinced that Chittaranjan Bhatt who is son of Late gazal nawaz Suresh Bhatt will really ascend the thrown of Gazal.  good.....